حقایق دروغ نمی‌گویند، اما مردم چرا.
مایکل جکسون: خواننده، رقصنده، پدر، بشردوست… بله. اما بچه‌باز؟ وید رابسون و جیمز سیفچاک می‌خواهند شما باور کنید که او یک بچه‌باز بود. اما حقیقت چیست؟ پیش از آنکه او را محکوم کنید، لطفاً چند لحظه وقت بگذارید تا برخی حقایق پشت‌پرده‌ی داستان‌هایی که احتمالاً شنیده‌اید را متوجه شوید.
لطفاً توجه داشته باشید که تیم ما از صمیم قلب با تمامی قربانیان انواع تجاوزها، اعم از کودکان قربانی تجاوز جنسی، همدردی می‌کند. ضروری است که قربانیان آنقدر احساس امنیت داشته باشند تا برای بیان داستانشان پای پیش بگذارند و ادعاهایشان نیز جدی گرفته شود. با این حال، از این اصل نیز حمایت می‌کنیم که شخصی که به جرمی متهم می‌شود این حق را دارد که بی‌گناه تلقی شود تا زمانی که جرمش به اثبات برسد.
ما بر این باوریم که اتهامات علیه مایکل جکسون نادرستند و در اینجا دلایل خود را ارائه می‌دهیم:
آیا می‌دانستید…
• وید رابسون و جیمز سیفچاک تحت سوگند به بیان حقیقت قسم خورده‌اند که مایکل جکسون هرگز هیچ عمل نامناسب و ناشایستی [با آنها] انجام نداده است. رابسون در جریان دادگاه کیفری مایکل در سال ٢٠٠۵ به طور دقیق و جزئی مورد بازپرسی قرار گرفت و هر بار هر گونه عمل خطا و خلافی از سوی مایکل جکسون را انکار کرد.
• در سال ٢٠١١، رابسون کارگردانی فیلم Step Up 4 را رها کرد و برای «رهبری طراحی رقص» در نمایش ویژه مایکل جکسون در سیرک دو سوله درخواست استخدام داد، اما درخواست او رد شد. به دنبال همین پذیرفته نشدن بود که رابسون ناگهان متوجه شد مورد آزار و اذیت قرار می‌گرفته است.
• نسخه‌های قبلی داستان رابسون حاکی از آن است که او به علت حس شرمساری زودتر از این پیگیر تنظیم شکایت علیه مایکل جکسون نشده است. او سپس داستان خود را تغییر داد و این بار علت عدم پیگیری خود را به سرکوب کردن خاطراتش از سوءاستفاده‌های جنسی ربط داد و اظهار کرد که تنها یک فروپاشی روانی باعث تجدید این خاطرات شده است. او در نسخه‌ی کنونی داستانش اظهار می‌کند که همیشه یادش بوده که چه اتفاقاتی برایش افتاده اما نمی‌دانسته که آن کارها خلاف بوده است، با وجود اینکه به ادعای خودش مایکل جکسون هم به او گفته بود که باید راجع به کارهایی که می‌کنند دروغ بگوید در غیر این صورت هر دوی آنها به زندان خواهند رفت، و این را نیز باید در نظر داشت که در جریان محاکمه‌ی سال ٢٠٠۵ از او در خصوص سوءاستفاده جنسی به طور مفصل بازپرسی شد.
• اولین اقدام رابسون این بود که سعی کرد کتابی را درباره این ادعاهایش به فروش برساند اما وقتی این اقدامش با شکست مواجه شد، علیه بنیاد مایکل جکسون شکایتی چند میلیون دلاری تنظیم کرد.
• این اتهامات بعد از درگذشت مایکل جکسون مطرح شده‌اند. در حال حاضر قانونی برای حمایت از فرد متوفی در برابر افترا و بدنام‌سازی وجود ندارد و در نتیجه، رابسون و سیفچاک آزادند تا مایکل جکسون را مورد حمله قرار دهند و بدون هیچ ترسی از عواقب قانونی بدنام کردن او، علیه او هر ادعایی بکنند.
• سیفچاک در شکایت خود ادعا می‌کند که صرفاً بعد از پی بردن به تنظیم شکایت چند میلیون دلاری رابسون علیه بنیاد مایکل جکسون متوجه شده که او نیز مورد تجاوز جنسی قرار گرفته است. اما در مستند، سیفچاک اظهار می‌کند که در همان سال ٢٠٠۵ مادرش را از این موضوع آگاه کرده و مادرش هم می‌گوید که وقتی در سال ۲۰۰۹ خبر مرگ مایکل جکسون را شنید از فرط خوشحالی رقصیده است.
• سیفچاک همان وکلای رابسون را برای رسیدگی به پرونده خود استخدام کرد و به تقلید از او عیناً همان ادعاها را علیه بنیاد مایکل جکسون مطرح ساخت.
• رابسون و سیفچاک در شکایت‌های خود صدها میلیون دلار مطالبه کرده‌اند و در نتیجه، همانطور که بنیاد مایکل جکسون خاطرنشان کرده بود، صدها میلیون دلیل برای دروغ گفتن دارند.
• دروغ‌های مکرر رابسون در جریان این شکایت‌ها هر بار فاش شده و او نه تنها مدارک و شواهد را از دادگاه پنهان کرده، بلکه از ارائه آنها به وکلای خود نیز خودداری کرده است. قاضی حتی به این نتیجه رسیده است که «هیچ بازرس حقیقت‌یاب عاقلی امکان ندارد بتواند اظهارات تحت سوگند رابسون را باور کند.»
• سیفچاک نیز در طرح شکایت خود دروغ گفته است. او تاریخ‌هایی که در آنها به ادعایش آزارهای جنسی رخ داده را ارائه کرده اما بر اساس اطلاعات، دروغ و اشتباه بودن این تاریخ‌ها در دادگاه ثابت شده است. برای مثال، مایکل جکسون در بعضی از تاریخ‌های مذکور اصلاً همراه سیفچاک نبوده است.
• تا به حال چهار طرح شکایت متفاوت مردود شده‌اند اما آنها همچنان بر ادعاهایشان پافشاری می‌کنند و درصددند که برای شکایات مردودشده‌ی خود درخواست تجدید نظر دهند.
• دن رید، کارگردان مستند Leaving Neverland (ترک نورلند)، به دفعات اعتراف کرده است که تصمیم داشته با هیچ شخص دیگری که ممکن بود روایت متفاوتی از این قضایا داشته باشد مصاحبه نکند. او نمی‌خواست کسی بتواند داستانی را که قصد روایتش را داشته بی‌اعتبار کند. همچنین، او هیچ‌گونه تحقیقی درباره صحت و درستی ادعاهای رابسون و سیفچاک انجام نداد، یا هیچ‌گونه مدرکی به غیر از گفته‌های این دو فردی که به اعتراف خودشان سوگند دروغ خورده‌اند ارائه نداد. بدیهی است که تنها هدف این فیلم جلوه دادن مایکل به عنوان یک بچه‌باز است، بدون ارجاع دادن به هیچ‌یک از مدارک تبرئه‌آمیز فراوانی که بنیاد مایکل جکسون اذعان داشته است از در اختیار گذاشتن آنها خشنود خواهد شد.
• رابسون در «مستند» اشاره کرد که مایکل جکسون به یکی دیگر از دوستانش، برت بارنس، نیز آزار جنسی رسانده است. اما هرگز این فرصت به بارنس داده نشد تا در این مستند شرکت و یا درباره ادعاهایی که در مورد او شده است اظهارنظری بکند. او هرگونه آزار و اذیت از سوی مایکل جکسون را به شدت انکار کرده است و تا به امروز مدعی است که مایکل جکسون یکی از بهترین دوستانی بوده که تا به حال داشته است. وکیل برت بارنس تهدید کرده است که از شبکه HBO شکایت می‌کند مگر آنکه آنها هرگونه ارجاعی به برت بارنس را از این مستند حذف کنند.
• مایکل جکسون نه تنها توسط پلیس و نهادهای حفاظت کودکان مورد بازرسی قرار گرفت، بلکه به طور پنهانی توسط FBI به مدت بیش از ۱۰ سال تحت نظارت و بازرسی بود. در گزارش FBI که دسترسی به آن برای عموم امکان‌پذیر است، نتیجه‌گیری شده است که مطلقاً هیچ مدرکی مبنی بر هیچ‌گونه عمل خطا و خلافی از سوی مایکل جکسون وجود ندارد. می‌توانید گزارش FBI را در وبسایت رسمی این سازمان بخوانید.
مطالب ذکر شده در اینجا تنها گوشه‌ای از تناقضات و مغایرت‌ها و دروغ‌های آشکار بسیاری را که درباره مایکل جکسون گفته می‌شود نشان می‌دهد؛ که البته تمامی آنها به‌صورت کامل توسط رسانه‌ها نادیده گرفته می‌شود. هنوز مطالب بسیار بیشتری درباره این قضیه وجود دارد و وقتی که حقایق کاملاً آشکار شوند، معلوم خواهد شد که تنها قربانی این ماجرا مایکل جکسون است.